Hacer deporte es complicadísimo. Y no hablo de un deporte cualquiera, sino de cualquier deporte. Me explico.
Yo he sido siempre muy perezosa para hacer deporte, mucho, por múltiples motivos, nunca se me acababan las excusas para no levantarme de la silla y echar a correr, por ejemplo. Echarme a andar ya ha sido más sencillo, porque yo con un buen calzado, me como las calles que haga falta, y si encima llevo música en mis oídos, soy lo que se llama una devora zapatillas.
Pues bien, para mi asombro, he aprovechado el cambio de barrio en la ciudad (me acabo de mudar) para apuntarme a un gimnasio.
Me he apuntado a un gimnasio, pero lo único que me interesa en estos momentos es la natación, ¡me he apuntado a natación!
No nado con una técnica perfecta, es más, yo la definiría incluso como bastante imperfecta, pero oye, me sienta de maravilla.
Como es de suponer, tampoco estoy en forma, por lo que a poco que me pego unos largos, me canso, supone un esfuerzo.
Sin embargo, soy súper feliz, voy allí, me ejercito, descubro que has de ir con cuidado si no quieres darle un manotazo al que va por tu mismo carril pero en sentido contrario, y me voy al vestuario de nuevo, con el espíritu relajado.
Me fastidia un poco tener que pasarme un cuarto de hora secándome el pelo, porque no quiero salir a la calle con el pelo mojado, pero lo demás, sin duda, lo compensa todo.
Es lo mismo que vivir en pareja, supongo que todos tenemos nuestras rarezas y arrastramos nuestras manías, pero lo demás, sin duda, lo compensa todo.
Blog creado para compartir ideas, sentimientos, realidades... todo aquello que haga sentirnos mejor.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Archivo del blog
-
►
2016
(10)
- ► octubre 2016 (2)
- ► septiembre 2016 (1)
- ► abril 2016 (2)
- ► marzo 2016 (4)
-
►
2015
(10)
- ► octubre 2015 (2)
- ► septiembre 2015 (2)
- ► agosto 2015 (1)
- ► julio 2015 (2)
- ► marzo 2015 (2)
- ► enero 2015 (1)
-
►
2014
(16)
- ► diciembre 2014 (2)
- ► noviembre 2014 (1)
- ► septiembre 2014 (1)
- ► agosto 2014 (2)
- ► julio 2014 (1)
- ► junio 2014 (1)
- ► abril 2014 (3)
- ► febrero 2014 (2)
- ► enero 2014 (2)
-
►
2013
(31)
- ► diciembre 2013 (2)
- ► noviembre 2013 (2)
- ► octubre 2013 (1)
- ► septiembre 2013 (3)
- ► agosto 2013 (1)
- ► julio 2013 (2)
- ► junio 2013 (3)
- ► abril 2013 (3)
- ► marzo 2013 (5)
- ► febrero 2013 (6)
- ► enero 2013 (1)
-
►
2012
(20)
- ► diciembre 2012 (1)
- ► noviembre 2012 (3)
- ► octubre 2012 (4)
- ► septiembre 2012 (2)
- ► julio 2012 (2)
- ► junio 2012 (2)
- ► abril 2012 (1)
- ► marzo 2012 (2)
- ► febrero 2012 (1)
- ► enero 2012 (2)
-
▼
2011
(18)
- ► diciembre 2011 (2)
- ▼ octubre 2011 (1)
- ► agosto 2011 (4)
- ► julio 2011 (3)
- ► junio 2011 (1)
- ► abril 2011 (3)
- ► marzo 2011 (1)
- ► febrero 2011 (1)
- ► enero 2011 (2)
-
►
2010
(51)
- ► diciembre 2010 (2)
- ► noviembre 2010 (3)
- ► octubre 2010 (2)
- ► septiembre 2010 (4)
- ► agosto 2010 (4)
- ► julio 2010 (5)
- ► junio 2010 (5)
- ► abril 2010 (7)
- ► marzo 2010 (5)
- ► febrero 2010 (4)
- ► enero 2010 (5)
-
►
2009
(38)
- ► diciembre 2009 (6)
- ► noviembre 2009 (6)
- ► octubre 2009 (8)
- ► septiembre 2009 (11)
- ► agosto 2009 (7)
Felicitas! Moltes felicitats per totes les novetas que comentes; per seguir amb el teu bloc i explicar-nos aquetspetits bocins de vida que tant ens agraden, per apuntar-te a un gimnàs (i anar-hi!) i, sobre tot, pel canvi de barri (amb la raó de fons, què és la important!).
ResponderEliminarUf, despues de trabajar, despues del esfuerzo...
ResponderEliminarPonerse a nadar, tiene mérito, si señora.
Aprovecha y disfruta... de todo.
Chaoo